4 pomysły na zainteresowanie dziecka Gdynią

Gdynia,dopiero od kilku lat jest moim miejscem na ziemi. Nie jestem rodowitą gdynianką, ale ciągle wzrasta we mnie chęć poznania jej historii i tajemnic. Dlatego dziś post o Gdyni i  4 pomysły na zainteresowanie dzieci jej historią. Nie tylko dla tych, które tutaj mieszkają, ale i dla odwiedzających.

1. Wspólne przeglądanie map

Zawsze najwięcej frajdy podczas zwiedzania, daje mi możliwość nawigowania i sprawdzania drogi na mapie. Kiedyś zaczynało się od przeglądania zajmujących pół pokoju map, aby znaleźć punkt docelowy. Teraz mamy możliwość przeglądania ( i przybliżania!) ich na komputerze - koniecznie trzeba to wykorzystać.
Przed spacerem, wyjazdem wraz z dzieckiem prześledźmy drogę naszej podróży. Nie ważne czy wybieramy się samochodem, trolejbusem czy pieszo. Odszukajmy i zapiszmy charakterystyczne punkty i wyszukajmy ich zdjęcia, np. lodziarnia na roku, Infobox czy Pączuś. Podczas spaceru postarajmy się je odnaleźć. Z pomocą tutaj może przyjść mapa rodzinnego spaceru po gdyńskim centrum - do pobrania tu. Dodatkowo dołączone są historyczno - architektoniczne zadania.

    (źródło: http://www.gdyniarodzinna.pl/artykul/294,spacer-po-gdyni-zagadki-architektury-srodmiescia-gdyni.html)\

Ponadto aby pokazać dzieciom miejsce Gdyni na mapie Polski, może posłużyć nam kolorowanka od Pracownia bajkowo. Poza pokolorowaniem można podpisać nazwy miast. Czy poznajesz wszystkie? 

                                żródło: http://pracowniabajkowo.blogspot.com/2014/11/46-polska-mapa.html

2. Zorganizowane spacery z przewodnikiem

Rodzinne spacery z przewodnikiem to na prawdę niesamowita frajda. A jak frajda to tylko z Frajda nad morzem. Ta niesamowita przewodniczka co jakiś czas organizuje pikniki, spacery i warsztaty z Gdynią w tle. Serdecznie zapraszam do śledzenia tego bloga i podpisania petycji o podjęcie działań dążących do wprowadzenia korzystnej oferty biletowej, które umożliwiałyby tańsze rodzinne podróżowanie trójmiejską komunikacją miejską. Ja jestem za! Więcej informacji tutaj.

3. Legendy i ciekawe historie

O Gdyni, napisano już wiele... także dla dzieci. Pani Patrycja Wojtkowiak - Skóra to autorka popularnych książeczek dla dzieci o Gdyni i Kaszubach m.in."Na tropach Kaszub" oraz cyklu "Książeczki Gdynieczki". Jedna z nich - "Legenda o gdyńskich rybkach" - doczekała się adaptacji teatralnej. Spektakl na motywach tej książki przedstawi Centrum kultury w Gdyni na Scenie Letniej w Orłowie. Więcej o takich i podobnych eventach dla dzieci, dowiesz się ze strony Gdyni rodzinnej. 

źródło:http://wydawnictwooskar.pl/portfolio/na-tropach-kaszub-patrycja-wojtkowiak-skora-teksty-natalia-uryniuk-ilustracje/ 

źródło: http://www.ckgdynia.pl/18-21-viii-rybki-historia-gdynskiej-milosci-premiera/

4. Geocaching

Geocaching  to świetna zabawa dla rodziców z dziećmi. To poszukiwanie skarbów na pomocą GPS. Zadanie jest proste: trzeba znaleźć ukryty w terenie pojemnik i odnotować ten fakt na stronie internetowej - Geocaching Polska.  Na terenie Polski znajduje się aż 32446 aktywnych skrytek. Zaawansowane wyszukiwanie skrytek, pomoże nam dostosować spacer do naszych możliwości. Udając się na taką wycieczkę, trzeba pamiętać o dwóch zasadach: nikt nie może zobaczyć, że interesujemy się danym miejscem (gdyż skrytka może zostać przez kogoś zniszczona) i pozostawiamy ją w tym samym miejscu gdzie ją znaleźliśmy. Nawet nie wiecie ile takich skrytek ukrytych jest w Gdyni. 

Poszukiwania skrytek można połączyć ze zdobywanie Odznaki PTTK (więcej informacji pod poprzednim linkiem). 

Mam nadzieję, że mój wpis pomoże Wam odkryć tajemnice Gdyni oraz urozmaici rodzinne spacery! :)

Mamo i Tato zaśpiewaj mi kołysankę...

Jak wiadomo, kołysanki mają terapeutyczną moc. Spokojne melodie przy lekkim świetle są największymi sennymi pomocnikami. Jednak częściej sięgamy po nagrane kołysanki, niż samodzielnie je śpiewamy. Oczywiście nie neguję tutaj odtwarzania utworów instrumentalnych, np. kołysanek Brahmsa. Dziś zbierzemy trochę motywacji do samodzielnego śpiewania.

Oto najczęstsze obawy rodziców:

• Nie mam słuchu muzycznego i fałszuję

Dziecko już w brzuszku, rozpoznaje głosy ze swojego otoczenia. Często mamy odczuwają ruchy dziecka, podczas kiedy mówi do nich mama lub tato. Dlatego warto to wykorzystać i zacząć już śpiewać dla brzuszka. Gdy się urodzi, znajomy głos z pewnością pomoże się uspokoić i zasnąć. Głos i dotyk rodzica ma tak kojącą moc, że delikatne i ciche śpiewanie nie powinno być dyskomfortem dla rodzica. Trzeba tylko przełamać swoją wewnętrzną barierę. Ważne, aby wykonać to po mału, aby samemu nie zrazić się do śpiewania... ani takiego usypiania. 

• Dziecko od początku powinno uczyć się samodzielnie zasypiać

Dla dziecka, którego uczymy samodzielnego zasypiania, zaśpiewanie jednej lub dwóch kołysanek może stać się rytuałem. Możemy także pozwolić dziecku zaśpiewanie kołysanki z rodzicem. W tym przypadku rodzic decyduje o tonie i tempie śpiewania. 

• Znam tylko kilka kołysanek i nie do końca pamiętam ich tekst

Nie musimy korzystać tylko i wyłącznie ze znanych kołysanek. Możemy tworzyć własny tekst, chociażby na melodię "Panie Janie", "Wlazł kotek na płotek" lub "Z popielnika na Wojtusia". Na dodatek tekst naszej kołysanki może zostać spersonalizowany poprzez użycie imienia dziecka lub sytuacji która miała miejsce dziś. Dla opornych pozostają jeszcze pieśni religijne, np. kolędy. 

Tyle w teorii... a teraz opowiem o sobie, o korzyściach jakie uzyskałam poprzez wieczorne śpiewanie moich rodziców. Otóż po wielu latach okazało się, że słuch muzyczny rozwinęło mi właśnie takie śpiewanie taty. Muzyczny dryg został mi trochę przekazany w genach, jednak rozwinięcie go zawdzięczam właśnie jemu. Choć w efekcie tego, byłam 3 letnim dzieckiem, które śpiewało o Heli we więzieniu i o sercu w plecaku. Jak widać wcale to nie były kołysanki... a potem poszło już z górki:) 

AKTUALIZACJA: 

Z racji dużego zainteresowania wpisem, stworzyłam mini śpiewnik kołysanek, tych znanych i nieznanych.
Zachęcam do pobrania :)
                                                  Kliknij tutaj :)

Drugie życie pokolorowanych kolorowanek

Nazbierał się już pokaźny stos pokolorowanych kolorowanek i nie wiadomo co z nimi dalej zrobić?
Tak starannie pokolorowane, że koniecznie muszą zostać... a pomalowanie ich z drugiej strony to grzech?
 I to nie tylko w kolorowankach dla dzieci, jak i tych "dla dorosłych". Jeśli choć na jedno z tych pytać, padła odpowiedź twierdząca, to proszę czytać dalej.

Dziś 5 pomysłów ich drugie życie! Spróbujmy omówić je na podstawie jednej kolorowanki.

1) Wyszukiwanie szczegółów na obrazku

Kolorowanki, a szczególnie te dla dorosłych, bogate są w wiele szczegółów. Czasem, dostrzegamy je dopiero wtedy, kiedy chcemy je pokolorować. Jest to idealna okazja do poćwiczenia spostrzegawczości poprzez zadawanie pytań, np. policz ile jest muszelek na obrazku? pokaż różowo żółtą rybę?

2) Układanie historyjek 

Bohaterem historyjki może być każda z postaci na kolorowance. Dorosły poprzez zadawanie pytań kieruje historyjką, którą opowiada dziecko, np. Jak to się stało, że ten wieloryb zasnął? Dlaczego podczas sztormu ta mała łódka trafiła na środek morza? Które z tych morskich stworzeń jest najlepszym przyjacielem ośmiornicy?

3) Co by było gdyby...

Jeśli jesteśmy już przy historyjkach, możemy spróbować pogdybać. Tak samo jak w poprzednim sposobie rodzic zadaje pytania, np. Co by było gdyby... nie było ryb w morzu? Co by było gdyby... ośmiornica wyłapała wszystkie rybki? Co by było gdyby... wieloryb nagle postanowił płynąć w drugą stronę?

4) Nauka lub utrwalenie poznanych nazw przedmiotów i kolorów w obcym języku

Nauczyciele języków obcych, podczas zajęć, często korzystają z kolorowych obrazków. Zadają pytania, pytają o kolory, nazwy przedmiotów itp. To samo możemy zrobić z naszą kolorowanką... i samemu poćwiczyć słownictwo. 

5) Wodzenie palcem po konturach 

To zadanie skierowane jest w szczególności do dzieci młodszych. Wodzenie palcem to jedno z podstawowych ćwiczeń grafomotorycznych. Przygotowuje dziecko do pisania poprzez wielozmysłową stymulację. Jeszcze przed pokolorowaniem wodzimy z dzieckiem po wybranych konturach, zaczynając od głównych postaci. Ponadto umożliwi nam to dokładniejsze rozpoznanie sytuacji na obrazku.

Zaproponowane przeze mnie zadania, bazują na interakcji dziecka z rodzicem. Poprzez odpowiedzi na pytania dziecko wzbogaca słownictwo i poszerza swoją wyobraźnię. Ćwiczy tworzenie wątków przyczynowo - skutkowych. 

Do dzieła! 

W tym poście została użyta kolorowanka od pracownia bajkowo oraz od lisie sprawy  :)

Czy warto słuchać muzyki klasycznej podczas odrabiania lekcji?

Mówi się, że słuchanie muzyki klasycznej podczas odrabiania lekcji, może być bardzo pomocne. No właśnie.. a jak to jest w praktyce. Postanowiłam to sprawdzić!

Eksperyment trwał przez cały tydzień. Dzieciom z klasy I ( 6 i 7 latki) podczas obrabiania lekcji na świetlicy puszczałam instrumentalne utwory muzyki klasycznej - w szczególności Mozarta. Średnio dzieci odrabiają zadanie domowe około godziny. W dużej mierze, są to zadania z kaligrafii. W trakcie odrabiania zadań, nie zmieniałam płyty. Wybierałam utwory dłuższe, ale ze zróżnicowanym tempem.

Przed puszczeniem muzyki po raz pierwszy, poinformowałam dzieci, że w tym tygodniu będziemy próbować odrabiać lekcje z taką muzyką w tle.

I jaki z tego rezultat?
Otóż, zależy to oczywiście od dziecka. Większość dzieci po pierwszych taktach utworu, zabrała się do odrabiania zadania domowego. Ucichły rozmowy, a ołówki poszły w ruch. W moim odczuciu, byli bardziej skupieni na zadaniu. Na dodatek ich literki były bardziej precyzyjne i dopracowane. Dziecko, które do tej pory miało problem ze zrobieniem całego zadania, zrobiło je bez problemu. Tylko dwoje uczniów, było rozkojarzonych i próbowało przeszkadzać innym.

Podsumowując, warto spróbować! Cicha muzyka w tle na pewno nie zaszkodzi, a może pomóc w mobilizacji do wykonania zadania. To jak spróbujecie?

Nadmorskie Spotkanie Blogerów w Gdańsku

3 października odbyło się moje drugie spotkanie blogerów - tym razem w Gdańsku. Przed godziną 11:30 wraz z Moniką przekroczyłyśmy próg Table- Top Cafe. Jest to urocze miejsce, z bardzo uśmiechniętą obsługą, w biurowym budynku. Zresztą sami zobaczcie...

A przy pysznej kawie można nawet pograć w gry planszowe! 

 Jak widzicie, w takim miejscu mogą odbywać się tylko dobre spotkania.Wśród wielu nowych twarzy, pojawiły się także te mi już dobrze znane. Rozmów i tematów było co nie miara. Od życia blogerowego, aż po prywatne. Ponad to, każdy z blogerów Schronisko Ciapkowo. Udało się zebrać niemal 50 kg karmy. 

                               Nie obyło się także bez prezentów!

A w tych torbach było aż tyle dobroci!

Przede wszystkim kosmetyki firm Kobo, Sensique oraz My Secret, które dostępne są wyłącznie w Drogerii Natura. Naklejka pod włącznik od firmy AKATJA. Woski, (Wedding Day, Honey Glow) długopis, zapałki do świecy oraz sampler (Red Rasperberry) od Świece Zapachowe. Arbuzowy balsam Red Love Body Mixture, mydła rewitalizujące PIEPRZ CZARNY, kostka naturalnego wegetariańskiego mydła oraz  pomarańczowy krem do rąk. Kupon rabatowy od HairSpa. Udało mi się także wylosować niespodziankę od Diamond Cosmetics Poland. 

Oczywiście była też praktyka! Na własne oczy mogliśmy zobaczyć jak krok po kroku, tworzy się profesjonalny makijaż. 

Uczestnikami spotkania byli: 

Ola (https://www.youtube.com/user/OnTheLineWithAlex)

Kaja (http://pinknponk.blogspot.com/)

 Marika i Fabian (http://www.marikaifabian.blogspot.com/)

Justyna ( http://www.cosmeticsmyaddiction.pl/)

Monika (http://mymixoflife.blogspot.com/)

Patrycja (http://www.amethystblog.pl/) 

Marlena (http://pluumkaopisuje.blogspot.com/)

 Dominika (http://kosmetyczneszalenstwo.blogspot.com/)

Ania (http://www.kosmetykoholizm.pl/)

Dorota (http://codziennosckobiety.blogspot.com/)

Kamila (http://paczajka.blogspot.com/)

Sabina (http://isthemagichereforever.blogspot.com/)

Magda (https://www.youtube.com/user/madzik230390)

Aneta (https://www.youtube.com/user/Pafnucynka)

 Monika (http://cranberryfantasy.blogspot.com/)

                                       Serdecznie pozdrowienia dla wszystkich. Do zobaczenia! 

Ekspresja

Wyrażanie uczuć, to chyba najtrudniejsze co mogło spotkać człowieka. Wyrażania ich mową i gestem uczymy się całe życie. Jednak jak rozwijać ją u dzieci? Z pewnością jest to element rozwoju dziecka, w aspekcie twórczego działania.

A więc ... jak stymulować?

Mowa jako narzędzie ekspresji

Z pewnością możemy zacząć od podawania w określonym czasie jak największej ilości wyrazów na daną głoskę, sylabę. Jeśli to będzie szło już nam sprawnie, możemy spróbować trudniejszy wariant a mianowicie - wyrazy jednosylabowe. Potem zostają nam zabawa skojarzeniami oraz tworzenie anagramów.

Osiągnięcie płynności ekspresji jest także bardzo ważne, dlatego powinniśmy je ćwiczyć w wypowiedziach. Możemy to osiągnąć dzięki takim ćwiczeniom jak:
- "opowiadaniem" dalszej historii książkowego bohatera za pomocą rysunku
- układaniem zagadek
- układaniem historyjek ( lub stworzenie komiksu) do znanego lub nieznanego opowiadania
- nadawaniem własnych tytułów np. zdjęciom, ilustracjom, obrazom

Ekspresja muzyczno - ruchowa

To bez wątpienia dla nas najbardziej ulubiony rodzaj ekspresji. Ekspresja artystyczna to zawsze spontaniczny wyraz przeżyć oraz wiedzy dziecka. Dziecko "zmuszane" do wyrażania swoich spostrzeżeń w tej artystycznej formie poznane je i uczy. Na ten rodzaj ekspresji składa się przede wszystkim ruch. Do metod rozwijających tę ekspresję zaliczamy m.in.: R. Steinera, E. Jaques - Dalcroze'a, C. Orffa. Najczęściej właśnie z tych metod korzystają nauczyciele w przedszkolach i szkołach podstawowych.

A na koniec tej notki... jesienne morze. Nastrajajmy się!

5 sposobów, które mogą pomóc dziecku w napisaniu własnego tekstu

Rok szkolny rozpoczęty już definitywnie, a co za tym idzie, pojawiły się już pierwsze zadania domowe. W jednym z podręczników do klasy III znalazło się zadanie, w którym trzeba było, napisać tekst na swój plakat wyborczy do Samorządu Szkolnego. I tu właśnie pojawia się pytanie... jak zabrać się do tego zadania, jeśli w głowie pustka?

Oto właśnie moich 5 propozycji, które mogą ułatwić dzieciom takie zadania. Zajmują one jednak więcej czasu, ale z pewnością zaowocują w przyszłości.

Słowna burza mózgów 

Po przeczytaniu polecenia, na środku dużej kartki z bloku rysunkowego piszemy nasz temat przewodni ( w tym przypadku - Ja w Samorządzie Szkolnym). W chmurkach na około piszemy to, co nam przychodzi do głowy w tym temacie. Ważne aby były to nasze pierwsze skojarzenia. To taka nasza osobista burza mózgów. Jak na razie nie weryfikujemy ich trafności.

Wygląda to mniej więcej tak:

Teraz już pozostaje tylko napisanie wyborczej rymowanki, przy użyciu pomysłów z chmurek:)

Planowanie wydarzeń PRZED napisaniem opowiadania

Nawet podróżnicy przez wyjazdem, planują dokładnie trasę do przebycia. W naszym przypadku, także warto napisać krótki plan wydarzeń naszej historii.W punktach wypisujemy wymyślone przez nas wydarzenia. Pomoże nam to utrzymać ciągłość wydarzeń. Nie pogubimy się w pobocznych wątkach. Utrzymamy jeden czas pisania.

Dziennik 

To zadanie, z pewnością, przypadnie do gustu dziewczynkom. W kolorowym i błyszczącym zeszycie, zamykanym na kłódkę... zapisujemy to,co wydarzyło się danego dnia. Oczywiście nie musi być to codziennie. Takie dzienniki w sklepach można kupić już od 10 zł, a w środku mają dodatkowe dziewczęce atrakcje. Interesująca forma dziennika, będzie zachętą do często zaglądania.

A chłopcom polecam założyć zeszyt wycieczek i podróży, aby cenne wspomnienia szybko nie uleciały. Nie zapomnijcie o zbieraniu liści, traw, pocztówek oraz biletów wstępu.

Inspiracja 

Najlepiej szukać jej w najbliższym otoczeniu! Każdy z uczestników zabawy, wybiera sobie okno w domu... i opisuje to co za nim widzi. Może patrzeć tylko na wprost. Porównajcie potem koniecznie swoje teksty. A oprócz widoku z okna, może być np. fotografia, pejzaż lub sen. Oczywiście forma literacka także jest do ustalenia, np. wiersz, opowiadanie, tekst z lukami. Zadanie jest łatwiejsze do wykonania, jeśli mamy więcej niż jedno dziecko.
Najczęściej takie zadania, pojawiają się na lekcjach języków obcych, aby ćwiczyć słownictwo.

Ćwiczenia ekspresji 

Wyrażania uczuć w sposób wyrazisty i sugestywny, uczymy się przez całe życie. Najtrudniejsze dla dzieci, jest napisanie recenzji książki lub filmu. Pomocne mogą się okazać, właśnie ćwiczenia ekspresji. Najczęściej stosowanym zadaniem jest "emocjowe kalambury". Zasady gry takie same jak w popularnych kalamburach. Zamiast tytułów bajek i filmów, zgadujemy emocje. Szerzej o ćwiczeniach ekspresji opowiem w następnym poście.